Soms staat de tijd even stil. Dan ben je druk druk druk en krijg je een telefoontje. Of eigenlijk bel je zelf even om iets in een werkrooster te wijzigen en je hoort dat iemand ziek is. Dus bel je even naar iemand waarvan je verwacht dat die er meer van weet en dan hoor je dat het niet zomaar ziek is. en voordat je het weet leef je van telefoontje naar telefoontje in de hoop dat het beter gaat. Tegen beter weten in want kan het eigenlijk nog wel goedkomen? Ik weet het niet. Ik hoop het maar durf ik nog wel te hopen? Je bent nog zo jong, 37 jaar, getrouwd met een lieve man en een schattig dochtertje van 4 jaar. Nog zoveel om voor te leven.
Mijn gedachten zijn bij jou en je gezin, Liezbeth.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment