Nu weet ik het dan,verhaal over ziekte.

Waarom ik zo weinig fut en energie heb de laatste tijd. Ik heb een cyste in mijn buik van 11 x 16 cm, waarschijnlijk ongeveer 4 cm. diep. Er is geen enkele aanwijzing dat hij/zij/het ???? kwaadaardig is maar leuk is het ook niet. Er is bloed geprikt en donderdag hoor ik hoe groot de kans is dat het toch kwaadaardig is en afhankelijk van dat percentage wordt er geopereerd met een oncoloog erbij.
Eerlijk gezegd heb ik er echt alle vertrouwen in dat het allemaal goedaardig is. Maar ja, nu ga je van alles voelen. Volgens dat systeem als ik hier druk heb ik daar pijn.
Ik reed gisteren terug van de afspraak bij de arts en vroeg me af of ik thuis een potje zou gaan huilen ofdat ik eerst boodschappen zou gaan doen. Dus ik ben toch maar eerst boodschappen gaan doen en toen ik thuis was was het zelfmedelijden gelukkig een beetje over. Vervolgens mijn man gebeld, de lieverd. Wilde meteen naar huis komen maar dat vond ik niet nodig. Dat geeft je helemaal het gevoel dat er wat vreselijks aan de hand is terwijl ik dat eigenlijk (nog) niet zo heb.

Natuurlijk heb ik getwijfeld of ik dit op mijn blog moest zetten. Tot nu toe was dit echt een creatief blog met weinig persoonlijke zaken erin. Maar ik hoop ook dat het een stukje openheid kan geven als ik (en anderen) gewoon over dit soort zaken praten. We zien en horen vaak alleen de verhalen die slecht aflopen. Maar er zijn er nog veel meer die goed aflopen. Natuurlijk hoop ik dat ik bij die laatste groep zit. Maar ik denk dat openheid en eerlijkheid over dit soort dingen een goede zaak is.

En ik weet niet of ik naar SaGa kan. Als ik opgenomen zou kunnen worden donderdag of vrijdag dan zeg ik zeker geen nee. Hoe sneller hoe liever. Ik zit in een LOswap waar ik misschien nog wat voor moet regelen. Mocht dat allemaal niet lukken dan is er vast wel iemand die mijn blog gelezen heeft en weet waarom ik uitval uit de LOswap.

En last but not least. Het is mijn blog en ik mag schrijven wat ik wil. Het staat iedereen vrij om dit wel of niet te lezen, daarom heb ik ook het woord ziekte opgenomen in de titel.

groetjes Liezbeth.

Art

Nadat ik vanmorgen meer dan een uur gezocht heb naar mijn ovale coluzzle mal om eindelijk dat ovaal uit die LO te snijden (zie vorige stukje) ben ik toch maar aan wat anders begonnen. De uitdaging voor Wednessday stampers was ART. Dus ik heb mijn favoriete Stampington jurk gepakt en die voor de helft in het frame van de Prima paintable gestempeld. Daarop de bijbehorende clearstamp dame die ik nog niet erg scherp gestempeld krijg tot nu toe. En de Art tekst erbij. Ik heb de paintable ingekleurd met aquarel potloden en een waterstift en daarna een beetje blonde moments goud poeder.

bad blogger

Dat lees ik vaak op andere blogs en dan denk ik, hoezo, het is toch geen moeten? Maar toch voel ik me nu wel een beetje zo. Ik ben dit blog begonnen voor mezelf, om mijn creatieve werk een beetje vast te leggen en te zien in welke richting ik ga.
Maar zeker als je regelmatig commentaar krijgt en je ziet op je site meter dat er iedere dag bezoekers komen dan raak je verslaafd. Verslaafd aan de aandacht, ik geef het toe........
Daarom wil ik iedereen die regelmatig langs komt bedanken voor julie bezoekjes en leuke commentaren. En dit is geen afscheid, ik ben alleen creatief niet erg gemotiveerd op het moment. Ben wel met een paar dingen bezig maar ik maak even niets af. Hebben julie dat ook weleens? Dat je gewoon iedere keer aan wat anders begint zonder iets af te maken? Misschien moet ik eens een foto van mijn halve LO plaatsen ter illustratie. Ik vind hem echt leuk worden. Alleen ik heb besloten dat er een ovaal uitgesneden moet worden en dan zo'n Heidi Swapp ornament papiertje erachter. En in plaats van mijn ovaal snijding te pakken begin ik eerst aan de SaGa swap, heb ik al een half flesje glimmermist opgespoten, begin ik aan een LO van een online weekend die ook half af ligt.
En nu ook nog een half af bericht op mijn blog. Geen kop en geen staart, geen einde want misschien maak ik toch nog wel wat af en plaats ik dat vandaag of morgen........wie weet.

national scrapbooking day

Afgelopen weekend heb ik meegedaan aan het NSD event op lifetimemoments en wat was dat leuk. Er waren heel veel klassen en challenges en heel veel voorbeelden en deelnemers waardoor het heel inspirerend was.
En ik ben dan ook ongelooflijk (voor mijn doen) produktief geweest. Het voordeel van zo'n challenge en klas die je ook graag wil plaatsen is dat je jezelf een tijdslimiet oplegt waardoor je eerder geneigd bent iets gewoon af te maken zonder al die tijdrovende details waar ik nog wel eens een handje van heb. Dus geen draadjes door de knopen en borduursteekjes maar ik ben er toch heel tevreden over. Weer een paar LO's voor het opgroeialbum van Bob en LO's over Utrecht en Parijs gemaakt. Ik heb ze wel erg ver moeten verkleinen om ze op lifetimemoments te kunnen plaatsen dus je kunt het plaatje niet te ver vergroten.